Sodom

Je loopt naar de kraan,
en spuwt het uit in de wasbak.
Ik staar naar het plafond,
en vraag me af: was het fout?

Ik wil me graag concentreren,
maar het plafond blijft maar draaien
En ik draai me om in vrede,
geef me over aan de nacht.

Ik voel een zachte, koude wind,
als jij de deken omhoog beweegt,
en ik besef ergens...
nee, het is weer weg.

Nee, ik weet van niets, besluit ik,
en geef de schuld aan drank en nacht
onverwacht, verwacht, gedacht,
heeft de historie een herhaling gekregen.

Kan ik mijzelf doen vergeten,
waar ik net van genoot,
groot, schoot, in de goot,
en weer door met mijn leven?

En ik ga slapen,
wordt wakker,
ga weg,
ga door,
alsof er niets gebeurd is.