Hij moet wel gelijk zijn aan de goden
Hij zal er zelfs wel bovenuit torenen
Omdat hij naast je mag zitten, naar je kijkt
En je lieve lach mag horen
Omdat hij naast je mag zitten, naar je kijkt
En je lieve lach mag horen
Iets dat mij de zinnen ontneemt,
Want als ik nu met je zou praten,
Dan hoor en zie ik niets meer
En trekt een steekvlam door mijn ledematen
Niets doen, afgewezen minnaar, is nogal moeilijk
Het maakt me uitgelaten en ongecontroleerd
En niets doen heeft niet alleen mij
Maar ook koningen en steden compleet geruïneerd.
No comments:
Post a Comment